De vacht van het ree bestaat uit huid en haren en dient als bescherming tegen kou, zon en het voorkomen van verwondingen. Daarnaast zijn de haren een middel om te communiceren en te imponeren. Zo attenderen reeën hun soortgenoten op mogelijk gevaar door de haren van de spiegel te spreiden. Daarnaast dienen sommige haren de tastzin doordat het levende deel van de haren, de haarwortel, in verbinding staat met uiterst gevoelige zenuwuiteinden. Daardoor kunnen reeën de geringste trillingen voelen.

De eerste beharing, van de reekalveren, is bruin met in de lengterichting rijen wite vlekken. In de nazomer gaat de vacht met vlekken over in een egaal gekleurde vacht, om daarna, elk voor- en najaar te verharen in een zomer-, respectievelijk wintervacht zonder vlekken. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het damhert dat het hele leven lang een vlekkenpatroon in de vacht heeft.

Een heel bijzonder stuk vacht is de bast. De bast vormt jaarlijks het omhulsel voor het nieuwe gewei van de reebokken.

Individuele kenmerken
Reeën zijn mede aan hun vacht te onderscheiden van elkaar en van ander hertachtigen. Onder andere zijn er verschillen in verharen, beharing van lichaamsdelen en haarkleur. Daarnaast zien we het wel of niet voorkomen van staart, schortje, penseel of bast. De combinatie met andere eigenschappen maakt het mogelijk om vrij zeker te zijn in, om welk dier het gaat. Met name de kleur van de vacht in combinatie met bok of geit, plek van waarnemen, gedrag en samenstelling sprong maken individueel herkennen van een reeën mogelijk. Dat vraagt wel om regelmatig observeren van de dieren.

Reeën worden geboren met een stippenpatroon in de vacht die gedurende de eerste zomer plaats maakt voor een meestal min of meer egaal gekleurde vacht. Min of meer want als je goed kijken zien we kleurovergangen. Bij de reeën zien we aan de keel en hals bijv. een lichtere vlek of aan de kop bonte aftekening, vaak met een witte vlek boven de zwarte neus. Voorbeelden van aftekening zijn keelvlek, bril en snuit- of muffelvlek. Met enige ervaring is het mogelijk de kleuren van de vacht in combinatie met andere uiterlijke kenmerken te gebruiken bij het herkennen van een bepaald ree. 

Afwijkende haarkleuren
De afwijkingen in de haarkleur hebben meestal een erfelijke oorzaak. Hoewel de afwijking spontaan lijkt te ontstaan zijn de eigenschappen die dit veroorzaken vaak al langer in een populatie aanwezig. Vaak staan zij ook niet op zichzelf maar zijn er ook andere erfelijke eigenschappen die door een plotseling optredende verandering in het erfelijk materiaal zichtbaar worden. Dit gebeurd voortdurend, maar meestal betreft het niet het
uiterlijk.

De meeste kleurmutaties overerven recessief waardoor de jongen geen afwijkende kleur hebben. De afwijking zit echter wel in de genen van die jongen. Zodra twee dieren met beide het betreffende gen, samen jongen krijgen, dan is er per jong, een kans van vijfentwintig procent dat de afwijkende vacht zichtbaar wordt.

Er gebieden waar meer kleur-afwijkende dieren voorkomen dan elders omdat in die populatie het gemuteerde gen aanwezig is. Bij veel migratie vanuit zo’n gebied zal ook de erfelijke kleurafwijkingen zich verspreiden.

Er komt bij reeën melanisme en albinisme voor naast een grote variatie in tinten van rood-bruin naar geel-bruin. Daarnaast zien we af en toe reeën met zwarte of witte aftekening.

Melanisme
Melanisme is zwart kleurend. Plaatselijk komen zeer donkere, bijna zwarte, reeën voor. Deze zijn zowel in zomer- als in wintervacht bruin-zwart.

Albinisme
Veel minder vaak worden witte reeën of zelfs albino reeën gezien. De laatste onderscheiden zich van de witte reeën door de rode ogen. Albino wil zeggen zonder pigment. Geen pigment toont als wit maar is in feite doorzichtig. Dit duidelijkst is dat te zien in de iris van het oog omdat deze rood is. Je ziet de achterliggende, rode, huid doorschijnen. Albino’s kunnen slechter zien dan gewoon gekleurde dieren. Witte reeën zijn zeldzaam.

Vlekken
In alle kleurvarianten komen gevlekte reeën voor.

Aftekeningen
De keelvlek, snuitvlek en bril zijn per dier verschillend. De keelvlek is aan de keel zichtbaar als lichtgekleurde vlek. De muffel- of snuitvlek is de zwarte aftekening om de snuit en bek van het ree. En de bril is de min of meer lichtere aftekening van de vacht om de ogen.

Hoe vaak komt bepaalde kleur ree voor?

Het meest komen bruine reeën voor. Daarna volgen de zwarte reeën en het minst komen wite reeën voor. Ook gevlekte varianten van wit met rood komen voor. Zoals bijvoorbeeld in de gemeente Winterswijk. Waar we van de plaatselijke beheerder hoorden dat dit soms een generatie overslaat en dan weer terugkomt. Voor zwarte reeën geldt deze manier overerving van de kleur ook.

Het tijdstip van verharen kan variëren. Dat is afhankelijk van de weersomstandigheden, de leeftijd, de zwangerschap en de gezondheidstoestand van het ree. In het algemeen verharen jonge en gezonde reeën eerder dan oude of zieke en houden de zwangere reegeiten de wintervacht lang, vaak tot na de geboorte in mei.

Winterhaar