De vacht van het ree bestaat uit huid en haren en dient als bescherming tegen kou, zon en het voorkomen van verwondingen. Daarnaast zijn de haren een middel om te communiceren en te imponeren. Zo attenderen reeën hun soortgenoten op mogelijk gevaar door de haren van de spiegel te spreiden. Daarnaast dienen sommige haren de tastzin doordat het levende deel van de haren, de haarwortel, in verbinding staat met uiterst gevoelige zenuwuiteinden. Daardoor kunnen reeën de geringste trillingen voelen.

De eerste beharing, van de reekalveren, is bruin met in de lengterichting rijen wite vlekken. In de nazomer gaat de vacht met vlekken over in een egaal gekleurde vacht, om daarna, elk voor- en najaar te verharen in een zomer-, respectievelijk wintervacht zonder vlekken. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld het damhert dat het hele leven lang een vlekkenpatroon in de vacht heeft.

Een heel bijzonder stuk vacht is de bast. De bast vormt jaarlijks het omhulsel voor het nieuwe gewei van de reebokken.

Individuele kenmerken
Reeën zijn mede aan hun vacht te onderscheiden van elkaar en van ander hertachtigen. Onder andere zijn er verschillen in verharen, beharing van lichaamsdelen en haarkleur. Daarnaast zien we het wel of niet voorkomen van staart, schortje, penseel of bast.

De variatie in, en de invloed van buiten op, deze kenmerken is, voor alle leeftijden, zo groot dat de kenmerken niet voor leeftijdsbepaling bruikbaar zijn. Het vastleggen van de combinatie van eigenschappen maakt het wel mogelijk om vrij zeker te zijn in, om welk dier het gaat. Met name de kleur van de vacht in combinatie met bok of geit, plek van waarnemen, gedrag en samenstelling sprong maken individueel herkennen van een deel van de reeën mogelijk.

Reeën worden geboren met een stippenpatroon in de vacht die gedurende de eerste zomer plaats maakt voor een meestal min of meer egaal gekleurde vacht. Min of meer want als je goed kijken zien we kleurverschillen. Bij de reeën zien we aan de keel en hals bijv. een lichtere vlek of aan de kop bonte aftekening, vaak met een wite vlek boven de zwarte neus.

De variatie in kleurverschillen binnen een leeftijdcategorie zoals bijvoorbeeld de categorie éénjarige reeën, is groot. Bovendien zorgen omstandigheden tijdens het waarnemen dat hetzelfde ree op bijvoorbeeld een regenachtige dag er anders uitziet als op een zonnige dag. Het is daarom moeilijk om reeën op basis van de vacht te onderscheiden.

Met enige ervaring is het echter mogelijk de kenmerken van de vacht in combinatie met andere uiterlijke kenmerken te gebruiken bij het herkennen van een bepaald ree. Zo zijn er de kenmerken haarkleur en aftekeningen. Voorbeelden van aftekening zijn keelvlek, bril en snuit- of muffelvlek.

Afwijkende haarkleuren

Er komt bij reeën melanisme en albinisme voor naast een grote variatie in tinten van rood-bruin naar geel-bruin. Daarnaast zien we af en toe reeën met zwarte of wite aftekening.

Melanisme

Melanisme is zwart kleurend. Plaatselijk komen zeer donkere, bijna zwarte, reeën voor. Deze zijn zowel in zomer- als in wintervacht bruin-zwart.

Albinisme

Veel minder vaak worden wite reeën of zelfs albino reeën gezien. De laatste onderscheiden zich van de wite reeën door de rode ogen. Albino wil zeggen zonder pigment. Geen pigment toont als wit maar is in feite doorzichtig. Dit is bijvoorbeeld te zien in de iris van het oog als rood. Je ziet de achterliggende, rode, huid doorschijnen. Het duidelijkst is dat te herkennen aan de rood lijkende ogen. Wite reeën zijn zeldzaam.

Vlekken

In alle kleurvarianten komen gevlekte reeën voor.

Aftekeningen

De keelvlek, snuitvlek en bril zijn per dier verschillend. De keelvlek is aan de keel zichtbaar als lichtgekleurde vlek. De muffel- of snuitvlek is de zwarte aftekening om de snuit en bek van het ree. En de bril is de min of meer lichtere aftekening van de vacht om de ogen.

Hoe vaak komt bepaalde kleur ree voor?

Het meest komen bruine reeën voor. Daarna volgen de zwarte reeën en het minst komen wite reeën voor. Ook gevlekte varianten van wit met rood komen voor. Zoals bijvoorbeeld in de gemeente Winterswijk. Waar we van de plaatselijke beheerder hoorden dat dit soms een generatie overslaat en dan weer terugkomt. Voor zwarte reeën geldt deze manier overerving van de kleur ook.

Het tijdstip van verharen kan variëren. Dat is afhankelijk van de weersomstandigheden, de leeftijd, de zwangerschap en de gezondheidstoestand van het ree. In het algemeen verharen jonge en gezonde reeën eerder dan oude of zieke en houden de zwangere reegeiten de wintervacht lang, vaak tot na de geboorte in mei.

Winterhaar

De beharing van de zomervacht is glanzend rood-bruin met per dier individuele verschillen van zwart via rood-bruin tot wit. Door de invloed van het zonlicht wordt de kleur in de loop van de zomer gebleekt.

In de winter zijn de onderlinge kleurverschillen aanzienlijk minder.