Wij bereiden een expositie voor over reeën. Mijn eerste vraag is of we gebruik mogen maken van uw expertise en de inhoud website www.over-reeen.nl. Een tweede vraag is of u contact heeft met reeën-experts die een lezing zouden kunnen verzorgen. Mogelijk met een accent op reeën in de regio Nijmegen?

Stichting Kenniscentrum Reeën heeft als doel kennis beschikbaar te stellen. Daarvoor verwerkt het de input van deskundigen. De stichting streeft ernaar dat deze voor alle gedeelde content toestemming heeft om deze te mogen publiceren. Voor gedeelde documenten gelden de rechten zoals in het oorspronkelijke document.

Dus ja, je mag gebruik maken van de inhoud van www.over-reeen.nl. Wij zien echter het liefst dat gebruikers het contact zoeken met de bronnen. We bieden daarvoor diverse handvatten. Zo proberen we de bronnen van de informatie te vermelden. Je ziet deze als je over de films en foto's gaat met je muis.

Bij ons in de tuin in Beerta staan regelmatig (groepen) reeën. Vanmorgen vond ik iets dat lijkt op reeënbont met wat bloed eraan en iets dat lijkt op opgedroogde adertjes die eruit steken. Kan het de "bekleding" van het gewei zijn?

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Is het waar dat als een hond of een mens een reekalf heeft aangeraakt, de moeder het niet meer accepteert, en dat terugleggen geen zin meer heeft? En zo ja wat is het perspectief als de mensen het reetje zelf willen grootbrengen?

Nee: In ongeveer 75% van de gevallen worden reekalveren door de reegeit weer aangenomen als zij plomp verloren door mensen of honden zijn opgevangen en aangeraakt.

Het is in ieder geval in Nederland niet toegestaan de dieren uit hun omgeving te halen, op te vangen en deze vervolgens groot te brengen. Onder andere omdat van de reekalveren die niet door deskundig worden opgevangen bijna geen reekalveren overleven.

Het is het best, het dier te laten waar het wordt gezien of terug te brengen naar die plaats. Dit kan nog tot ongeveer 24 uur na de vondst!

Dan overleeft dus in het ergste geval 25% van de jonge dieren deze acties niet. Hetgeen veel minder is als het sterven door ondeskundige grootbrengen.

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Ik woon in Midden Zweden en we hebben erg veel sneeuw. Mijn vraag is; met wat voor voeding kan ik de reeën bijvoeren?

Reeën passen zich uitstekend aan de leefomstandigheden aan. Dat doen zij al 600.000 jaar. In het item wintersterfte beschrijven wij op basis van onderzoek en publicaties van anderen, de factoren die bij hertachtigen gelden.

Sterfte en stress zijn noodzakelijk voor dat aanpassen. Alleen de dieren met de juiste afweging overleven. Bijvoeren brengt de dieren uit dat proces van aanpassen. Naar onze mening zijn mensen een natuurverschijnsel en dus hun invloed op reeën ook. Wij adviseren dan ook niet bij te voeren. Maar wel de leefomgeving te verbeteren. Waaronder zo natuurlijk mogelijk.

Eén van onze adviezen is houdt het bos open en jong. Doe dat pleksgewijs. Laat een deel van de vegetatie tot eind mei intact (gefaseerd- of sinusbeheer). Focus op randen van bos, weilanden en akkers. Daar langs de dekking, groeit het voedsel voor veel dieren waaronder reeën. Op de website www.rehkitzhilfe.de staat veel informatie over voedselplanten voor reeën. Die kennis kun je gebruiken om de leefomgeving te beïnvloeden.

Wij weten dat braam, hedera en eik hoofdbestanddeel zijn van het voedsel van reeën, zowel in zomer en winter. Dus klimop en bramen stimuleren, laten staan, en eikels laten liggen! Daarnaast lijken vegetaties en weides met rode klaver onweerstaanbare aantrekkingskracht op reeën uit te oefenen. Mogelijk dat het frisse hooi van dergelijke weides ook graag wordt aangenomen.

Als mensen besluiten bij te voeren. Dan is het handig te weten dat reeën hooi (droog, absoluut geen schimmel!), schapenbrok en suikerbiet aannemen. Belangrijk bij suikerbiet: met mate! Omdat suikerbiet de energiehuishouding enorm kan verstoren.

Is een reegeit éénmaal overtuigd dat de plek een goede is zal zij de plek in haar leefgebied opnemen en haar jongen naar die plek leiden. Heb daarom geduld, zo'n plek heeft enkele jaren nodig om vertrouwd te worden.

ps. Ook belangrijk is het te zorgen dat de dieren in de winter niet onnodig voedselreserves verbranden! Bijvoorbeeld door vluchten voor loslopende honden, niets ontziende recreanten, enzovoorts.

Zoek voor meer informatie in biotoop verbeteren Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Onze plantentuin heeft ongewenste bezoekers over de vloer. Reeën veroorzaken behoorlijk wat overlast en schade. We zijn op zoek naar een diervriendelijke oplossing voor het euvel. We overwegen ons terrein volledig met hertenwerend raster af te sluiten.

Leefgebied reeën verkleinen? Hoever kun je dan uiteindelijk gaan? Denk buiten de huidige gewoontes. Overweeg bijvoorbeeld onderzoek met/naar verstoren bijvoorbeeld met wolvenmest.

Je vraag raakt aan de essentie van samenleven met natuur! Als je jezelf beperkt tot jouw eigen grondgebied en vervolgens het probleem, zou onze wedervraag zijn: Wat is diervriendelijk voor de daarop aanwezige wilde dieren?

We denken dat je dan de schade wilt beperken zonder dat het individuele dier daar onder lijdt. Neem bijvoorbeeld één ree en één plant en je wil zowel het ree als de plant sparen. Dat gaat niet. Je zult altijd een deel van de plant voor het ree beschikbaar moeten hebben. Zonder afrastering is er een goede kans dat het ree ook bij de buren gaat kijken of daar een plant is. Zet je een hek om de plant zal het ree weggaan. Zet je een afrastering om het ree dan sterft het ree.

Tot zover de theorie. Jij hebt 90 hectare met planten en overweegt deze uit te rasteren. Dat is onder ideale natuurlijke omstandigheden, zonder predatoren, een leefgebied voor 16 - 20 reeën. Door het hekwerk ontneem je die dieren dan de mogelijkheid te leven.

Wat dan? De oplossing zit in het binnen uw gebied onaantrekkelijk maken van de leefomstandigheden voor het ree. Wij denken dan aan aanwijzen van delen van jouw gebied waar invloed van reeën kan en daar waar dit niet wordt getolereerd. In dat laatste deel maak je het de reeën moeilijker zo niet onmogelijk te leven. Met als uiterste het doden van reeën die 'te veel' zijn. Als je dit niet doet wordt hetzelfde gedaan buiten jouw gebied. Of nog extremer je laat de natuur zijn gang gaan een voorbeeld daarvan is in Nederland het gebied de Oostvaarders plassen. Daar zijn de reeën bijna geheel verdrongen door andere soorten.

De keus is: Uw belang of dat van het ree. Alleen de laatste is diervriendelijk!

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Een veehouder bij ons in de buurt vond in en nabij zijn weiland in korte tijd 3 dode reeën. Omgeving Oldeberkoop Friesland. Twee dieren waren op moment van vinden al redelijk ver vergaan en de derde was nog redelijk in tact. Uitwendig kon de veehouder er niets aan zien. Leek wel vermagerd. Om reden dat hij zich enigszins zorgen maakt, vraagt hij zich af of er een ziekte actief is onder de reeën.

In dit soort gevallen verwijzen wij altijd door naar Dutch Wildlife Healt Center (DWHC). Het DWHC is het nationaal wildziekten centrum dat ziekten onder in het wild levende dieren in Nederland signaleert en onderzoekt, de opgedane kennis verspreidt en adviseert over eventuele risico’s voor mens en dier.

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Wij zijn hier pas komen wonen en hoewel de vorige bewoners ons al verteld hadden dat er af en toe reeën in de tuin liepen, hebben we dat ook zelf mogen zien. Ik ben zeer voorzichtig om overlast voor de reeën te voorkomen. De lokale jager is geweest om zijn afdracht te overhandigen. (Welke we geweigerd hebben). Moet ik een jager toestemming verlenen om te jagen op reeën?

Nee dat hoeft je niet te doen. Jij bepaalt of je een jager de gelegenheid geeft het beheer voor de provincie op uw grond uit te voeren. De jager mag met die toestemming uw grond meerekenen bij het gebied waarop het beheer wordt uitgevoerd. De omvang en ligging van dat gebied bepalen of de jager het populatiebeheer met het geweer mag uitvoeren. Die toestemming geef jij in de vorm van een grondgebruikersverklaring waarin jij, met naam en toenaam, beschrijft wat wel en niet mag op uw grond. Die verklaring kun jij voor een door jouw te bepalen termijn opstellen. Wij adviseren overeenkomstig het seizoen en of de vergunning van de provincie.

Maar, naast dit jagen op beschermde soorten waarbij de jager de overheid helpt, bestaat het jagen op wild. Een jager kan het zakelijk recht om te jagen op wild pachten of huren. Jagen op wild betreft het in de vastgestelde periode doden of het doen van pogingen daartoe, van in de wet genoemde vijf soorten (houtduif, wilde eend, konijn, fazant en haas). De jager is verplicht te zorgen voor een redelijke stand van deze dieren. Het gaat hier te ver uit te leggen wat dat precies betekent. Een dergelijk contract blijft geldig ook na overdracht van het eigendomsrecht. Zo'n contract kan zes of twaalf jaar geldig zijn. Ook als je dat niet zou willen heeft de jager gedurende die contractperiode het recht op uw grond te jagen. Dit recht was onderdeel van de eigendom overdracht. Dus  je kunt de jager de jacht op wild niet ontzeggen. Tenzij deze de pacht niet betaald.

Buiten de vastgestelde periode vallen de als wild benoemde soorten niet onder wild maar onder de beschermde diersoorten en heeft de jager een grondgebruikersverklaring van u, nodig, zoals eerder beschreven. Voor het afschot van wilde eend, fazant en haas is ontheffing voor afschot nodig. Dit geldt niet voor konijn en houtduif, deze staan op een landelijke vrijstellingslijst ter bestrijding van schade. 

Zie de Wet

Bij mensen zien we aan diverse kenmerken hoe oud iemand waarschijnlijk is. Maar we kennen diverse voorbeelden waarbij die kenmerken niet gelden. Zo zijn er regionale verschillen, verschillen door overerving, gevolgen van eten, ziekten of ongelukken. Dergelijke kenmerken zijn bovendien soort specifiek.

Aan het gewei alleen de leeftijd bepalen van het ree is dan ook bijna niet te doen. En al helemaal niet af te lezen aan de enden van het gewei. In het tweede jaar heeft deze vaak al 2 x drie enden en daarna worden het er zelden meer. Toch zijn er wel kenmerken aan een gewei dat in combinatie met andere kenmerken een grove aanwijzing kunnen zijn voor de leeftijd. Grof want een deskundige kan uit een serie van 10 willekeurige geweien van ongeveer 60% de juiste leeftijdscategorie bepalen en van de overige ongeveer 15% bij nadere analyse. En dat kan niet op basis van een foto!

Zo van de foto kun je denken dat alle reebokken jong waren. Dat wil zeggen tussen een en drie jaar. De meest linkse roept veel vragen op en kan heel makkelijk een stang van een bijzonder gewei zijn of van een oude reebok.

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Interessante waarneming en een mooie foto. Dit is geen reebok. Wat je hier ziet is een reegeit met een ver uitgegroeide vorm van het geitengewei.

Het is een verschijnsel dat zich vaker voor zou doen als reeën oud werden. Het is geen pruikgewei zoals dat bij reebokken voorkomt. Maar eerder een woekering op de plaats waar bij reebokken het gewei groeit en de voorhoofdsklier zich bevindt. Het wordt toegeschreven aan het veranderen van de hormoonhuishouding bij het ouder worden.

Hartelijk dank voor de foto. We houden ons aanbevolen voor tekeningen, foto's/tijdreeksen van foto's en video's van bijzondere verschijnselen. Die we graag als illustraties bij betreffende onderwerp gebruiken.

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)

Witte reeën zijn zeldzaam. Wij zien op de foto een ree met witte vacht en ogen en huid rond de neus zwart.

Onze indruk is dat het geen albino ree is. Kenmerk van albino is namelijk dat het dier helemaal geen pigment heeft. Daardoor zijn alle lichaamsdelen min of meer doorzichtig en kleurt het bloed de huid en ogen rood/roze.

Het meest komen de bruine reeën voor. Daarna volgen in aantal de zwarte reeën en het minst komen witte reeën voor. Ook gevlekte varianten van wit met de andere kleuren komen voor. Zoals bijvoorbeeld in de gemeente Winterswijk. Wat we hoorden van de plaatselijke beheerder is dat dit wit zijn soms een generatie overslaat en dan weer terugkomt.

Toch kan het lokaal, regelmatig voorkomen. Dat ligt waarschijnlijk aan de mate waarin het gekleurde ree overleeft en deelneemt aan de voortplanting. Witte reeën vallen op. In sneeuwrijke gebieden zijn ze beter gewapend tegen belagers. In Nederland overleeft echter het witte ree in uitzonderlijke situaties. Bij zwarte reeën speelt hetzelfde. Bij zwarte reeën zorgt het ervoor dat tot 20% van de aanwezige reeën zwart kunnen zijn. We hebben geen onderzoek naar witte reeën kunnen vinden waarin percentages worden genoemd. Daarop op volgend hebben we gezocht op afbeeldingen van wit ree, weiss reh en white roe deer via google afbeeldingen. In alle gevallen kregen we foto's van witte reeën. In percentage minder dan 0,1% ten opzichte van gewone reeën.

Witte en zwarte reeën zijn interessant om te volgen. Je kan bijvoorbeeld zien hoe vaak deze voorkomen, zich in de tijd verspreiden en welke de routes en gebieden zijn waarlangs dit gebeurt. We hopen dat je het dier nog lang kunt volgen. Het zou interessant zijn te horen of er wel eerder witte reeën zijn gezien. En zo ja waar.

Graag ontvangen wij foto's van andere locaties en op die locatie in de tijd.

Zoek voor meer informatie in bronnenlijst Kenniscentrum Reeën. (Artikelen in het Nederlands, Engels of Duits)